الهى مرا به نور عظت باشكوه خود ملحق فرما

به گزارش نوید شاهد استان اصفهان، شهید «علیرضا صادقیان» هفتم اسفند ماه 1343، در اصفهان چشم به جهان گشود. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور يافت و سرانجام نوزدهم دی 1365، با سمت معاون فرمانده گردان در عملیات کربلای 5 در جاده آبادان - شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره و گلوله شهيد شد. مزار او در گلستان شهدای زادگاهش واقع است. برادرش محمدرضا نيز شهيد شده است.

مناجات‌هاى شهيد «عليرضا صادقيان» با خداى خويش را در ادامه بخوانید.

بار خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و هنگامى كه تو را مى خوانم دعايم را بشنو و وقتى تو را ندا مي دهم ندايم را گوش كن و وقتى با تو راز و نياز مى كنم به من روى آور، همانا كه بسوى تو گريخته ام و در مقابلت ایستاده ام و دست نياز بسوى تو دراز مى كنم و زارى كننده به درگاه تو به اميد اينكه از تو ثوابى نصيبم گردد. خدايا هر چه در دل دارم تو خود مى دانى و از نيازم آگاهى و ضميرم را مى شناسى، جاى بازگشتن و قرارگاه من و آنچه مي خواهم به گفتن آغاز و هر مطلبى كه مى خواهم به زبان آورم و همانچه از فرجام خويش اميد دارم بر تو آشكار بوده و هست.

خداوندا، مقدرات تو هر چه از من است تا پايان عمرم، از پنهان و آشكارم از فزونى و كاستى از سود و زيان بر من جارى است و آن به دست توست و نه جز تو.

اى خداى من، اگر مرا بى بهره كنى پس كيست كه به من روزى رساند و اگر مرا يارى نكنى پس كيست كه مرا يارى كند. اى خداى من اگر من به رحمت تو ناسزاوارم، اما تو آنى كه به فضل گشاده دستى تو خود بر من مى بخشى. الهى گوئى كه در روز رستاخيز در برابر تو ایستاده ام و همانا كه حسن توكل من به تو، سايه بر سرم انداخته، پس تو آنچه اهل آنى مى گوئى و گناهان مرا به بخشايش خويش مى پوشانى.

الهى، نيكى تو در زندگانى بر من پيوسته است پس نيكى خود را در مرگ از من مگیر. الهى چگونه پس از مرگ از حسن نظر تو نااميد گردم حال آنكه در زندگانى جز خوبى با من نكردى. الهى همانا كه در دنيا گناهانم را پوشانده اى و من از تو به آن نيازمندم كه در آخرت گناهانم را بپوشانى. اكنون كه گناهانم را بر هيچيك از بندگان رستگارت آشكار نمى كنى پس روز رستاخيز در مقابل همه مردم رسوايم منماى.

معبود من، اگر خوارى مرا مى خواستى راهنمائيم نمى كردى. الهى چنين نمى پندارم در حاجتى كه در پى آن به درگاهت عمرباخته ام مرا باز گردانى. پس اى جاودان و جاودان تو را سپاس مى گويم تورا سپاس، سپاسى دائم و بى پايان كه بيفزايد آن سان كه دوست مى‌دارى و خوشنود ميگردى.

خدايا، قلبى به من عنايت فرماى كه اشتياق آن به تو، او را به تو نزديك نمايد و زبانى كه صدقه آن به تو بالائى گيرد و نظرى عطا فرما كه حقيقت آن به تو او را به تو نزديك كند.

الهى از تو ميخواهم و مسئلت ميكنم و زارى و اشتياق به سوى تو دارم و از تو تقاضا دارم كه به خاتم انبياءدرود فرستى و مرا ازآن گروه قرار دهى كه پيوسته به ياد تو اند و پيمانت را نمى‌شكنند و از شكرانه ات ‌غافل نيستند و فرمانت را سبك نمى گيرند. الهى مرا به نور عظت باشكوه خود ملحق فرماى تا شناساى تو گردم و از جز تو كناره گيرم و جز از تو ترسان و دل نگران نباشم.

انتهای پیام/