نگاهی به زندگی دو شهید نجف آبادی که در اسارت به شهادت رسیدند

به گزارش نوید شاهد اصفهان، سالروز ورود آزادگان در مردادماه فرصتی شد که نگاهی داشته باشیم به زندگینامه دو شهید دوران دفاع مقدس شهرستان نجف آباد که مظلومانه و غریبانه در زندان های رژیم بعث عراق به شهادت رسیدند.

شهید «فضل الله یوسفی»

 28 آذرماه 1335 در شهرستان نجف‌آباد و در خانواده ای مذهبی و متدین دیده به جهان گشود. دومین فرزند خانواده بود.

دوران کودکی 

از کودکی با قرآن و اهل بیت(ع) انس گرفت. هفت‌ساله بود که قدم به دبستان گذاشت و تحصیلاتش را تا کلاس پنجم ابتدایی به پایان رسانید. علاوه بر تحصیل به کار نیز مشغول شد. پس از پایان تحصیلاتش به طور تمام وقت کار کرد، تا یاریگر پدرش باشد و بتواند باری از دوش خانواده کم کند.

فرایض دینی

به فرائض دینی خود بسیار مقید بود. همیشه نمازش را اول وقت و به‌جماعت اقامه می‌کرد. با اوج‌گیری نهضت خمینی(ره) او که سری پر شور و قلبی نترس داشت، دوشادوش مردم انقلابی شهرش در صحنۀ تظاهرات حضوری فعّال و چشمگیر داشت. مخفیانه اعلامیه‌های امام خمینی را به دست دوستدارانش می‌رسانید.

جبهه

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نتوانست از هجوم کفار بعثی به میهنش بی‌تفاوت بگذرد، عزم رفتن کرد تا بتواند در کنار دیگر دلاورمردان از وطنش دفاع کند. پس از گذراندن دورۀ آموزشی به لشکر 8 نجف اشرف پیوست و در گردان پیاده  به عنوان تک تیرانداز عازم مناطق جنگی شد و دلیرانه جنگید.

مجروحیت

بارها زخمی و مجروح شد و جهت مداوا به زادگاهش منتقل شد. عزمی راسخ و تلاشی خستگی ناپذیر داشت و هر بار پس از بهبودی نسبی دوباره عازم جبهه می‌شد.

اسارت

سرانجام شهید والامقام فضل اله یوسفی در اسفند ماه 1365 در عملیات کربلای 5 توسط نیروهای رژیم بعثی عراق اسیر می شود و این در حالی است که به شدت از ناحیه پا مجروح بوده است.

شهادت

هم رزم فضل اله بعد از دو روز او را با وضعیتی ناجور در زندان های بصره می بیند. زخم شدید پای فضل اله و خونریزی‌های شدیدش باعث می شود که او رفته رفته ضعیف تر شود و هر چه هم سلولیهای او از نگهبانان کمک می خواهند کسی توجهی نمی کند. پس از پیگیری‌های زیاد و درخواستهای هم سلولی‌های فضل اله، نگهبانان او را از سلول خارج می کنند و کسی خبری از او ندارد تا بعداً متوجه می‌شوند فضل اله شهید شده است.

بازگشت

پس از گذشت حدود 16 سال، باقیمانده پیکر پاک و مطهر شهید فضل اله یوسفی در سال 1381 به ایران و آغوش خانواده چشم انتظارش بازگردانده می شود و در گلزار شهدای نجف آباد و در کنار دیگر همرزمان شهیدش آرام می گیرد.

شهید «سعادت شریفیانا»

پنجم اسفند‌ماه سال 1349 در خانواده‌ای متدین و مذهبی در نجف‌آباد پا به عرصۀ وجود نهاد. دومین فرزند خانواده‌اش بود.

دوران کودکی

از همان دوران کودکی به خاطر جوّ معنوی خانواده با اصول دین آشنا شد و پا به پای پدر نماز به‌جا می‌آورد. پس از راهیابی به دبستان در حالی‌که هشت بهار بیشتر از عمرش نگذشته بود، همراه مادر در تظاهرات و راهپیمایی حضور مستمر داشت.

دنبال علم و دانش

با عشق و علاقه درس خواندن را دنبال و اوقات فراغتش را با مطالعۀ کتاب، کمک به پدر در امر کشاورزی و بنّایی کردن پر می‌کرد. بسیار فعال و ساعی بود.

فعالیت های مذهبی

ده ساله بود که روزه می‌گرفت و از همان موقع در مسجد حضور مداوم داشت. با علاقه قرآن، این کلام الهی را حفظ می‌کرد تا علاوه بر جسم، روح خود را نیز صیقل دهد. به ائمه معصومین(ع) ارادت ویژه ای داشت و در این راستا دعای توسل را زمزمه می‌کرد.

اعزام به جبهه

پس از تجاوز دشمن بعثی به کشورمان درس را رها کرد تا درس اصلی خود را در جبهه و زیر نظر معلم انقلاب و رهبر فرزانه‌ای چون امام خمینی‌(ره) فرا گیرد. با اصرار و التماس فراوان خانواده و مسئولان را راضی کرد. به عضویت بسیج امداد و درمان درآمد. پس از گذراندن دوره‌های لازم سرانجام به عنوان امدادگر به جبهه‌ها شتافت.

امدادگر

چون سرو در مقابل بعثی‌ها مقاومت می‌کرد. با اینکه سن زیادی نداشت ولی بسیار شجاع و بی‌باک بود. زمانی‌که متوجه شد عملیات کربلای 4 در پیش است با لشکر 8 نجف اشرف در واحد بهداری به عنوان امدادگر به مناطق جنگی شتافت.

اسارت و شهادت

شهید والامقام سعادت شریفیانا، فروردین ماه 1366 در عملیات کربلای 8 توسط نیروهای رژیم بعثی عراق اسیر می شود و این در حالی است که به شدت از ناحیه پا مجروح بوده است. پس از انتقال سعادت به زندان های عراق، هیچگونه رسیدگی به وی صورت نمی گیرد و توجهی به مجروحیتش نمی شود و همین عدم رسیدگی باعث می شود طی چند روز در 24 فروردین 1366 به شهادت برسد.

بازگشت به وطن

پس از گذشت حدود 15 سال، باقیمانده پیکر پاک و مطهر شهید سعادت شریفیانا در سال 1381 به ایران و آغوش خانواده چشم انتظارش بازگردانده می شود و در گلزار شهدای نجف آباد و در کنار دیگر همرزمان شهیدش آرام می گیرد.

انتهای پیام/