جانباز شهید دفاع مقدس: با عنایت امام حسین (ع) ناگهان از جا بلند شدم!

به گزارش نوید شاهد استان اصفهان، جانباز 70 درصد شهید «حسین عبدالهی خزاقی» پانزدهم فروردین ماه 1341، در روستای خزاق از توابع شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. با پیوستن به ارتش در جبهه حضور يافت. ششم آذرماه 62 در منطقه سومار بر اثر انفجار گلوله توپ از ناحیه هر دو دست، پای چپ و چشم دچار مجروحیت شد. وی سرانجام 31 تیر 1396 پس از تحمل 34 سال درد و رنج ناشی از مجروحیت به شهدا پیوست. مزار این شهید در گلزار شهدای خزاق واقع است. در ادامه توجه شما را به خواندن خاطره ای به جامانده از زبان خود شهید که بعد از شهادتشان بدست ما رسید جلب می کنیم.

انفجار

ششم آذرماه سال 62 در جبهه سومار بودم که بر اثر انفجار گلوله توپ مجروح شدم، بعد از انفجار می خواستم از جا بلند شوم ولی نمی‌توانستم، اشهدم را خواندم و خوابیدم، صداهایی می شنیدم ولی مثل اینکه کسی صدایم را نمی شنید. در دست و پایم احساس بدی داشتم، جایی را نیز نمی توانستم ببینم. مرا به بهداری صحرایی و سپس با هلی‌کوپتر به بیمارستان کرمانشاه بردند و در آنجا بود که بیهوش شدم. در فرودگاه به هوش آمدم. مرا به بیمارستان ژاندارمری تهران منتقل کردند.

سوزش شدید

روزهای اول نمی دانستم دست و پایم قطع شده، هنوز درست جایی را نمی توانستم ببینم، احساس سوزش شدیدی در دست و پایم داشتم از پدرم که کنار تختم بود خواستم پایم را ماساژ دهد، پدرم گفت ماشاژ دادم ولی من چیزی احساس نکردم. پای دیگرم نیز مورد اصابت ترکش قرار گرفته بود. آهسته پای ترکش خورده ام را حرکت دادم تا پای دیگرم را لمس کنم ولی فهمیدم که به پای دیگرم نمی خورد. دستم را نیز به آهستگی حرکت دادم و بالا آوردم ولی نتوانستم سرم را لمس کنم متوجه شدم دست و پایم را از دست داده ام. وضعیت سختی داشتم.

عنایت آقا امام حسین (ع)

در یکی از شب ها در بیمارستان خواب حرم امام حسین (ع) را دیدم. مشاهده کردم همه از من قطع امید کردند که ناگهان با عنایت آقا از جا بلند شدم. این گونه شد که به زندگی بازگشته و پس از دوماه از بیمارستان مرخص شدم.

انتهای پیام/

منبع : بنیاد شهید و امور ایثارگران کاشان