ولایت باوری در رفتار شهید "حسین عبدالهی"
دوران کودکی
پس از گذراندن دوره تحصیلی ابتدایی در خزاق و دوره راهنمایی در راوند کاشان برای ادامه تحصیل به دبیرستان امام خمینی (ره) کاشان رفت.
شیرین ترین لحظه های زندگی
حسین از همان دوران کودکی و نوجوانی از رژیم ستم شاهی بیزار بود. در سال 1356 در حالی که دانش آموز سال سوم دبیرستان بود، مبارزه با رژیم طاغوت را آغاز کرد، مخفیانه روی دیوار و تخته سیاه مدرسه شعار می نوشت و در بیشتر تظاهرات و راهپیمایی های دوران انقلاب شرکت می کرد. با شنیدن خبر ورود امام خمینی (ره) به ایران در سرمای بهمن ماه با سوار شدن عقب وانتی خود را به بهشت زهرا رساند. پیروزی انقلاب و پخش شعارهای انقلابی از رادیو و تلویزیون از شیرین ترین لحظه های زندگی وی بود.
قصد عزیمت
بعد از پیروزی انقلاب به تحصیلش در دبیرستان ادامه داد. با شروع غائله کردستان، در سپاه آموزش نظامی دید ولی موفق به حضور در کردستان نشد. با شروع جنگ تحمیلی با کسب آموزش نظامی مجدد، قصد عزیمت به جبهه داشت که باز موفق نشد.
در جبهه
حسین همراه چند نفر از دوستانش به ارتش پیوست و پس از گذراندن دوره های آموزشی در تهران و اصفهان خردادماه 1360 عازم جبهه شد و در مناطق مختلف چون دشت عباس، مهران، سومار، میمک و سرپل ذهاب خدمت کرد.
جانبازی
وی در ششم آذر ماه 1362 در منطقه سومار بر اثر انفجار گلوله توپ از ناحیه هر دو دست، پای چپ و چشم دچار مجروحیت شد و منجر به قطع پای چپ از ران، قطع دست چپ از ساعد، نابینایی چشم چپ و آسیب دیدگی دست راست شد.
پیشبرد انقلاب
حسین عبدالهی پس از جانبازی نیز حضوری فعال در مراسم مختلف داشت. پیشبرد انقلاب را در گرو اطلاعت و حمایت از مقام ولایت فقیه می دانست و می گفت :« لحظه ای غفلت و بی تفاوتی نسبت به انقلاب جایز نیست، دشمنان ما در تلاشند تا ملت ما را نسبت به انقلاب و اهدافش بی تفاوت کنند تا دین، استقلال و آزادی ما را بگیرند. ما هر روز که از انقلاب می‌گذرد باید همان احساس روز اول را داشته باشیم و درخت انقلاب را ریشه دارتر کنیم. تا به امید خدا و یاری ائمه معصومین به وعده های الهی برسیم که حاکیت مستضعفان بر جهان و حکومت جهانی اسلام با ظهور حضرت صاحب الزمان (عج) می باشد.»
شهادت
این جانباز 70 درصد سرانجام 31 تیرماه 1396 پس از تحمل 34 سال درد و رنج ناشی از مجروحیت به شهادت رسید. پيكر مطهر این شهید، یکشنبه اول مرداد 96، با حضور جمع کثیری از مردم و مسئولان از میدان خزاق تا گلزار شهدای خزاق کاشان تشییع و به خاک سپرده شد. از این شهید والامقام سه دختر و دو پسر به یادگار مانده است.
منبع : بنیاد شهید و امور ایثارگران کاشان
