پرواز تا خدا

به گزارش نوید شاهد اصفهان،  شهید «سید تقی غلامرضازاده»، یادگار «غلامرضا» يكم فروردين 1341، در شهرستان آران و بیدگل چشم به جهان گشود. سال 1359 ازدواج کرد و صاحب يك پسر شد. به عنوان  سرباز ارتش در جبهه حضور يافت و سرانجام سال 1361، در شرق بصره عراق بر اثر اصابت ترکش شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده محمد هلال بن علی (ع) زادگاهش واقع است.

روایتی از برادر شهید:

لذت خدمت

تقی عاشقانه به مردم خدمت می­ کرد. هر چه کار سخت­تر بود، او خوشحال­تر بود. نیاز مردم و خدمت به آن­ها برایش خیلی مهم بود و تعطیلی اصلاً برایش معنا نداشت. هر کار خیری هم برای دیگران انجام می­داد مغرور نمی­شد که بگوید فلان کار را من کردم.

بسیار دوست داشت که در خدمت اهل بیت(ع) باشد. در هیئت علی بن موسی الرضا(علیه­السلام) زحمت زیادی می­کشید و کارهای خدماتی هیئت را انجام می­ داد. از این که ساعت­هایی از شبانه­روزش را برای اهل بیت(ع) صرف می­ کرد، لذت فراوانی می­برد.

بنده مخلص

به نماز اول وقت اهمیت زیادی می ­داد. عاشق نماز شب بود. از من خواست نماز شب را یادش بدهم. چند بار برایش تکرار کردم و از همان شب برای خواندن نماز در دل شب از خواب برخاست. بعد از شهادتش وقتی به دیدار همرزمانش در جبهه رفتم از زبان آن­ها شنیدم که تقی هر شب نماز شب می ­خواند و در قنوت نمازش اشک می­ ریخت و از خداوند شهادت را خواستار بود.

اهل ریاست نبود

هیچ وقت به دیگران دستور نمی­ داد. حاضر بود بار سنگین مسئو لیت ها را به دوش بکشد ولی به دیگران دستور ندهد. معتقد بود اگر دیگران خودشان بخواهند کمک می ­کنند. اگر پولی داشت که می­توانست گرهی از کار کسی باز کند مقدار ناچیزی از پول را برای خودش نگه می ­داشت و مابقی را در اختیار کسانی که به آن احتیاج داشتند می­ گذاشت.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان آران و بیدگل