زندگی نامه شهید ولی اله چترائی

زندگی نامه شهید ولی ا...چترائی:شب اول قبر من شب دامادی من است

نوید شاهد اصفهان: شهید ولی الله چترائی  در تاریخ 27/خرداد/1343در خانواده  ای مذهبی در روستای  عزیزآباد شهرستان تیران وکرون متولد شد.

پدرش اسداله و مادرش فاطمه نام داشت که پدر به شغل شریف کارگری  مشغول و مادر خانه داربود و تمام تلاشهای پدر ومادر در جهت تامین نیازهای خانواده وامرار معاش خانواده پرجمعیتشان  جوابگو نبود و از این رو شهید  همزمان با تحصیل در مقطع ابتدائی صبحها درس می خواند وبعد از ظهرها با قالی بافی  در کنارمادر به  تامین  هزینه های زندگی کمک می کرد .وی کارکردن را نه تنها عیب نمیدانست بلکه باتاسی از مکتب اهل البیت کاررا نوعی عبادت می دانست و همزمان با تحصیل کارمی کرد تا جائیکه طبق وصیتش  بعد از شهادت از پس اندازی که داشت سالنی در گلزار شهدای روستایشان (عزیز آباد) تاسیس کردند

فشارهای زندگی از او انسانی صبور وبااخلاق ومتدین ساخته بود  که در این راه با مهارت خاصی که  در امر به معروف ونهی از منکرداشت دیگران را نیز به نحواحسن به واجبات تشویق و از منکرات دور می کرد که مهارت ایشان در این امر زبانزد خاص وعام است.

 از علاقه مندیهای شهید می توان به ورزش باستانی – نقاشی وفصل پاییز اشاره کرد که گرچه فصل پاییز را دوست داشت اما خزان زندگی وی در سن 18 سالگی در تاریخ 23 تیرماه 61 همزمان با ماه مبارک رمضان ودرعملیات رمضان در منطقه شلمچه در لباس مقدس بسیج به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

وصیت نامه شهید ولی الله چترائی

الذین امنوا وهاجروا  وجاهدوا فی سبیل اله باموالهم وانفسهم  اعظم درجه عنداله  واولئک  هم الفائزون(سوره توبه  آیه20)

آنانکه ایمان آوردند واز وطن هجرت گزیدند  ودراه خدا با مال وجانشان جهاد کردند وآنها را نزد خدا مقام بلندی است  وآنان بالخصوص رستگاران وسعادتمندان  دوعالمند.

من ولی اله چترائی  داوطلب شدم که در راه دین مبین اسلام  وبه پیروزی رساندن انقلاب اسلامی  به رهبر امام خمینی  که همچون  شیری مقاومت  می کند که اگر در این راه پرخیر وبرکت عاقبت  ساز شهید شدم که می شوم اگر جنازه  من به دست پدرومادرم  نرسید اصلا ناراحت نباشند  ....ومبادا  د راین مورد  خدای نخواسته  بدگویی به این انقلاب  که خونبهای   حدود 170 هزار یا کمتر ویا زیادتر شهید  وچند برابر مجروح معلول انقلاب است بشود.

به مادرم بگوئید بعد از شنیدن  خبر شهادتم  اشک مریز ودر سوگ من ننشینید  وگریه وزاری اصلا د رکار نباشد  وصیتم به برادران وخواهرانم این است که ادامه دهندگان  راه حسین (ع) باشند وسیاه نپوشید  وبدانند که شب اول قبر  من شب دامادی  من است  وپدرجان  درود بر تو که که چون ابراهیم  فرزند خویش رابه فرمان خدای بزرگ  به قربانگاه  فرستادی وبدان وآگاه باش  که اسماعیلت  هرگز از فرمان  باریتعالی سرباز نمی زند.

منبع: بنیاد شهید شهرستان تیران وکرون