شهدای غریب در اسارت استان اصفهان را بشناسید+ پوستر
به گزارش نوید شاهد اصفهان، در راستای کنگره ملی 24 هزار شهید استان اصفهان و کنگره ملی شهدای غریب در اسارت و همچنین برگزاری اجلاسیه استانی این شهدای والامقام که مردادماه 1403 در اصفهان برگزار می شود، بر آن شدیم در این ایام یاد و خاطره شهدای غریبی که مظلومانه و در غربت اسارت در اردوگاه های رژیم جنایتکار بعث عراق به شهادت رسیدند را زنده کنیم. به همین منظور روزانه مروری بر زندگی نامه شهدای غریب در اسارت استان اصفهان خواهیم داشت. با ما همراه باشید....
شهید «اکبر عسگری»
فرزند رجبعلی در شب نیمه شعبان سال 1350 در خمینی شهر به دنیا آمد.
وی خطاط و هنرمند بود و در ایام دهه فجر مسیرهای راهپیمایی را پر از نقاشی پرچم های آمریکا و اسرائیل و شوروی می کرد و شعارهای مرگ بر آمریکا می نوشت.
پدرش(رجبعلی) در سال 1365 به شهادت رسید. دو ماه پس از شهادت پدر، علی رغم مخالفت های سپاه به خاطر شهادت پدر و سرباز بودن برادرش با اصرار وارد سپاه و مشغول کار در تبلیغات شد و پس از آن با اصرار فراوان برای اولین بار در سال 66 در عملیات والفجر 10 شرکت کرد.
سرانجام 28 فروردین 1367 در منطقه فاو به اسارت دشمن درآمد و بر اثر شکنجه های بعثی ها در سوم شهریورماه 67 به فیض شهادت نائل آمد.
پیکر این شهید آزاده در هفتم اردیبهشت سال 91 بعد از 24 سال دوری از خانواده نزد آنها بازگشت و در گلزار شهدای درب سید خمینی‌شهر به خاک سپرده شد.
شهید «حسن ریاحی نسب»
فرزند ابراهیم دوم اردیبهشت ماه 1345 در خمینی شهر متولد شد.
او در سال 1363 به پیشنهاد مادر و رضایت او به خواستگاری یکی از اقوام مادرش رفت. مدت دو سال از این مراسم عقد گذشت. مادرش می‌گوید: «برحسب علاقه‌مندی به پسرم و اینکه مدتی از مراسم عقد او گذشته بود می‌خواستم او را سرگرم زندگی کنم، پیشنهاد دادم که مراسم عروسی برگزار شود اما او گفت: من باید به خدمت سربازی بروم تا دِینی که به گردن دارم را ادا کنم. انشا الله پس از خدمت زندگی مشترکم را آغاز می‌کنم.»
در دوران دفاع مقدس بارها در جبهه حضور یافت و سرانجام در 31 تیر 1367 در مصاف با دشمن در جبهه سومار به اسارت ارتش عراق درآمد. او در 24 شهریور 1368 بر اثر نارسایی حاد کلیه در زندان رمادیه عراق به شهادت رسید.
پیکر مطهرش پس از سال ها به میهن بازگشت و در قبرستان باولگان جنب مسجد امام محمدباقر(علیه السلام) خمینی شهر به خاک سپرده شد.
شهید «مجتبی حاجیان فروشانی»
در خانواده ای مذهبی 26 آذر 1345 در آبادان به دنیا آمد. او از کودکی بسیار بامحبت و درستکار بود و به پدر و مادر خود بسیار احترام می‌گذاشت. با شروع جنگ تحمیلی رضایت پدر و مادرش را کسب کرد و به جبهه رفت.
وقتی که به عنوان تک‌تیرانداز در عملیات والفجر مقدماتی شرکت کرده بود بعد از ساعت‌ها جنگ در تاریخ 21 بهمن 1361 به دست ارتش بعثی به اسارت درآمد و پس از دو ماه اسارت در 21 فروردین 62 در 17 سالگی در یکی از بیمارستان‌های عراق به تنها آرزویش که شهادت بود رسید.
پیکرش پس از 19 سال به آغوش خانواده و وطن عزیزش ایران بازگشت و بر روی دستان مردم خمینی‌شهر تشییع و در گلزار شهدای مصطفویه به خاک سپرده شد. قبل از مبادله پیکر شهید با ارتش عراق به خواب یکی از بستگان آمده بود و گفته بود من آزاد شدم و به وطن می‌آیم.
شهید «مهدی حاج کرمی»
فرزند نعمت اله در بهار سال 1346 در خمینی شهر دیده به جهان گشود.
با حضور در بسیج، داوطلب اعزام به جبهه گردید اما کمیِ سن مانع از این اقدام شد. بنابراین مانند سایرین ابتدا به کردستان اعزام شد. در بهار 1361 به مدت سه ماه به مبارزه با اشرار و دشمنان نظام اسلامی پرداخت.
براساس بعضی گزارشات یک مرتبه مجروح شد ولی به کسی به جز یکی از اقوام چیزی نگفت و از او درخواست کرد رازداری کند زیرا خانواده از رفتن او به جبهه ممانعت به عمل می آوردند.
با فراخوانی نیرو برای جبهه ها، یوسف نیز به اتفاق تعدادی از دوستانش داوطلب اعزام به جنوب شدند.در 21 بهمن 1361 طی عملیات والفجر مقدماتی و هنگامی که از سردرد شدید رنج می برد به اسارت دشمن درآمد.
یوسف در پشت خودروی عراقی از شدت درد بی تابی می کرد و تب و لرز شدیدی داشت. در طول اسارت همواره از شدت درد به خود می پیچید و تلاش می کرد با تلاوت قرآن و احادیث و ... دردها را تحمل نماید.
پس از حدود یک سال شقاوت و بی رحمی بعثیون موجب شد مهدی 6 دیماه 1362 در اردوگاه موصل و در غربت و در حالی که فقط 16 سال داشت به شهادت برسد.
پیکر پاک این شهید عزیز نیز پس از 19 سال در گلزار شهدای امامزاده سیدمحمد(ع) زادگاهش به خاک سپرده شد.
شهید «عبدالعلی عموشاهی»
فرزند کرمعلی نهم اردیبهشت 1342 در خمینی شهر دیده به جهان گشود. عبدالعلی از اوان کودکی در دامن پدر و مادری متدین و عاشق امام حسین (ع) بزرگ شده بود در مراسم عزاداری ائمه و جلسات دعای کمیل و دعای توسل و مراسم عبادی سیاسی نماز جمعه و رفتن سر مزار شهدا شرکت فعالانه داشت.
عبدالعلی به مطالعه کتاب‌های شهید دستغیب علاقه‌ی فراوانی داشت و اوقات بیکاری خود را وقف مطالعه‌ی کتب مذهبی می‌نمود تا بر سطح معلومات خود بیفزاید و راه خود را انتخاب کند. او برخی از خانواده‌های شهدایی را که می‌شناخت به خانواده‌هایشان سرکشی می‌کرد و سعی می‌کرد با برخی از فرزندان شهدا ارتباط برقرار کرده و به آنها دلداری بدهد.
با شروع جنگ تحمیلی بارها از سوی جهاد و بسیج در جبهه و عملیات های مختلف از جمله بیت المقدس و رمضان شرکت کرد.
در نهایت 18 بهمن 1361 و حین عملیات والفجرمقدماتی در حالی که از ناحیه پا مجروح شده بود به اسارت دشمن در آمد. به علت جراحات و بی توجهی به امر درمان وی توسط سربازان بعثی حدود یک هفته بعد از اسارت و در 25 بهمن 1361 به شهادت رسید. پیکر مطهرش پس از حدود 20 سال به میهن بازگشت و در گلزار شهدای مصطفویه به خاک سپرده شد.
شهید «مهدی فتحی وازیچه»
12 مرداد 1345 در وازیچه از توابع شهرستان خمینی شهر به دنیا آمد. پدرش رحیم، و مادرش صغرا نام داشت.
عشق و علاقه وافر به قرآن و اهل البیت(علیهم السلام)، احترام به والدین، تقید به انجام احکام اسلامی و دوری کردن از غیبت از صفات اخلاقی شهید بود.
در دوران دفاع مقدس چندین بار در نبرد حق علیه باطل حضور یافت و سرانجام در عملیات خیبر در تاریخ 10 اسفند 1362 پس از مجروح شدن به اسارت سربازان بعثی در آمد.
وی نیز بدلیل شدت جراحات و قساوت قلب دژخیمان بعثی حدود یک ماه بعد در 7 فروردین 1362 در زندان موصل عراق به فیض شهادت نائل آمد.
پیکر مطهر شهید بعد از 18 سال در گلستان شهدای اصفهان به خاک سپرده شد.
شهید «بهمن امیریان فارسانی»
پنجم آذر 1344، در شهرستان فارسان چشم به جهان گشود. پدرش حاج اسماعیل، کارگر شرکت نفت بود و مادرش عصمت نام داشت. شهید تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور يافت و سرانجام بيست و نهم خرداد 1364، در پنجوین عراق بر اثر بیماری در دوران اسارت شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای برخوار واقع است.
شهید «سهراب پیرشده»
بيست و چهارم فروردين 1320، در شهرستان آبادان چشم به جهان گشود. پدرش علی، راننده پايه يک بود و مادرش فاطمه نام داشت. شهید تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سال1347 ازدواج کرد و صاحب سه پسر و يك دختر شد. به عنوان ستوان یار ارتش در جبهه حضور يافت و در نهایت يازدهم بهمن 1362، با سمت راننده تانک در خاک عراق بر اثر عوارض ناشی از اسارت - خونریزی معده شهيد شد. مزار او در گلزار بهشت معصومه شاهین شهر واقع است.
شهید «عبدالله باقریان»
بيستم دي 1344، در روستاي محمود آباد از توابع شهرستان شاهین شهر و میمه چشم به جهان گشود. پدرش حسینعلی، کشاورز بود و مادرش سکينه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. سي و يكم تير 1367، در بعقوبه عراق در حین اسارت شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای کرمانشاه واقع است.
شهید «مجید جمالی»
بيستم فروردين 1346، در شهرستان گلپايگان چشم به جهان گشود. پدرش عباس نام داشت. شهید تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ژاندارمری در جبهه حضور يافت. هفدهم شهريور 1368، در عین خوش دهلران اسیر شد و سرانجام پس از شکنجه های زیاد توسط توسط رژیم بعث عراق شهيد شد. مزار او در قبرستان رمادی عراق واقع است.
شهید «علی جهانبخش»
دوم شهريور 1337، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش امیر، بود. شهید تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. آهنگر و جوشکار بود. سال1359 ازدواج کرد و صاحب يك دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور يافت. در نهایت هفتم دي 1364، در اردوگاه موصل 3 عراق بر اثر عوارض ناشی از اسارت شهيد شد.
شهید «سعادت شریفیان»
هشتم اسفند 1349، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش قدیرعلی، جوشکار ذوب آهن بود. دانش آموز اول متوسطه بود. به عنوان ستاد مشترک امداد و درمان در جبهه حضور يافت. بيست و يكم فروردين 1366، با سمت امدادگر در شرق بصره عراق اسیر و بر اثر شکنجه شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
شهید «منصور نصیری اردلی»
بيستم بهمن 1336، در شهرستان آبادان چشم به جهان گشود. پدرش حیاتقلی، نام داشت. شهید تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. سال 1359 در جاده آبادان اسیر و به شهادت رسید. تا کنون اثری از پیکرش بدست نیامده است. برادرش ناصر نيز شهيدشده است.
شهید «خلیل مرادی سیاه افشاری»
يكم آذر 1346، در روستاي سیاه افشار از توابع شهرستان فلاورجان چشم به جهان گشود. پدرش عباسعلی، نام داشت. شهید تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. سي و يكم تير 1367، با سمت راننده در نفت شهر اسیر و توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای سنگانچه واقع است.
شهید «داریوش عزتیان»
يكم فروردين 1339، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش غلامرضا، بود. شهید تا پایان دوره متوسطه در رشته ریاضی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان ارتشی در جبهه حضور يافت. نهم فروردين 1362، در سنندج اسیر و بر اثر شکنجه شهيد شد. مزار او در گلستان شهدای اصفهان واقع است.
شهید «همت طایی»
يكم آذر 1347، در شهرستان سمیرم چشم به جهان گشود. پدرش هیبت الله، کشاورز بود. شهید تا چهارم ابتدایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. سرانجام هفتم اسفند 1365، در شلمچه بر اثر شکنجه در اسارت شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
شهید «ابراهیم خرمی»
دهم دي 1329، در روستاي بروزاد از توابع شهرستان مبارکه چشم به جهان گشود. پدرش محمدعلی، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. شهید تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. راننده بود. سال1351 ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد. به عنوان ستاد پشتیبانی جنگ و جهاد در جبهه حضور يافت. بيست و ششم مهر 1359، اسیر و به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
شهید «حسن مرادمندخورزوقی»
دهم مرداد 1343، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش احمد، بازنشسته بود. شهید تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. نهم مرداد 1367، در سلیمانیه بر اثر شکنجه شهيد شد. پیکرش مدتها برجای ماند و پس از تفحص، تشییع و به خاک سپرده شد. مزار او در گلزار شهدای خورزوق واقع است.
شهید «رحیم شیروانی دهاقانی»
بيست و چهارم خرداد 1319، در شهرستان آبادان چشم به جهان گشود. پدرش محمد، کشاورز بود. شهید تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارمند فنی نیروی دریایی بود. سال1344 ازدواج کرد و صاحب دو پسر و سه دختر شد. از سوی ارتش در جبهه حضور يافت.سرانجام نوزدهم مهر 1359، در جاده آبادان - دارخوین اسیر و سپس شهيد شد. تا کنون اثری از پیکرش بدست نیامده است.
شهید «فضل الله یوسفی»
بيست و هشتم آذر 1335، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش علی، بود و مادرش ربابه نام داشت. شهید تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. بنا و معمار بود. سال1364 ازدواج کرد و صاحب يك دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور يافت. سرانجام دوازدهم اسفند 1365، در شلمچه اسیر و بر اثر شکنجه شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
شهید «محمد صابری سهروفیروزانی»
پانزدهم مرداد 1345، در روستاي سهروفیروزان از توابع شهرستان فلاورجان چشم به جهان گشود. پدرش کریم، فروشنده بود و مادرش شاه بيگم نام داشت. شهید تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارگر بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور يافت. سرانجام بيست و هشتم تير 1369، با سمت تک تیرانداز در موصل عراق بر اثر شکنجه(اسارت) شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. برادرش محمدتقی نيز شهيدشده است.
شهید «علی ساجد»
سال 1338، در روستاي خم پیچ از توابع شهرستان خوانسار چشم به جهان گشود. پدرش اکبر، کشاورز بود و مادرش ام لیلا نام داشت. شهید تا دوم ابتدایی درس خواند. به عنوان سرباز ژاندارمری در جبهه حضور يافت. ششم آبان 1368، در قصرشیرین بر اثر شکنجه در اسارت توسط نیروهای عراقی شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
انتهای پیام/
