زندگینامه دو فرمانده شهید ارتشی اصفهان
به گزارش نوید شاهد اصفهان، نقش نیروهای مهندسی ارتش جمهوری اسلامی در دوران هشت ساله دفاع مقدس ممتاز بود و نیروی این یگان در سایر رزمندگان در عملیاتهای مختلف با ساخت سازه‌ها پیروزی‌های بزرگی را برای ملت ایران رقم زدند. 29 فرودین ماه؛ روز ارتش جمهوری اسلامی ایران فرصتی شد که نگاهی به زندگینامه دو فرمانده شهید ارتشی اصفهان، شهیدان «حسن اقارب پرست و محمد جعفر نصراصفهانی» داشته باشیم.
شهید حسن اقارب پرست، فرزند محمد رحیم، در روز اول اردیبهشت سال ۱۳۲۵ در اصفهان به دنیا آمد.
حسن پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۳ مشغول به کار آزاد شد و در همان سال در آزمون دانشکده افسری شرکت کرد و پس از قبولی در تابستان سال ۱۳۴۴ به تهران آمد و وارد دانشکده شد. با پایان یافتن دوران دانشکده در سال ۱۳۴۷، اقارب پرست راهی شیراز شد.
اقارب پرست در بهمن ماه سال ۵۷ به مدرسه رفاه – ستاد استقبال از امام (ره) – پیوست و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در «کمیته انقلاب» در ستاد مشترک ارتش حضوری فعال یافت.
وی پس از انسجام اولیه ارتش به «اداره دوم ستاد مشترک» منتقل شد و با شروع جنگ تحمیلی داوطلبانه به «لشگر ۹۲ زرهی» در خرمشهر پیوست.
این شهید با انتخاب شخصی به نیروی زمینی پیوست و معاونت عملیات «لشگر ۹۲ زرهی اهواز» را بر عهده گرفت.
سرهنگ حسن اقارب پرست سرانجام در مهر ماه سال ۶۳، در جزیره مجنون، جاده سید الشهداء مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و به همراه سرهنگ عملیاتی و سروان صدیقی به فیض شهادت نایل آمد.
از شهید اقارب پرست شنیدنی های فراوانی نقل می شود. ایشان در سال های پیش از انقلاب ، به همراه شهید یوسف کلاهدوز (همسر خواهر شهید اقارب پرست) و شهید سید موسی نامجو (که استاد شهید اقارب پرست در دانشکده افسری بود) سهم اصلی را در همراه شدن ارتش با موج انقلاب اسلامی به عهده داشتند.
********************************************************************
شهید محمد جعفر نصراصفهانی، دهم شهریورماه 1339 در «محله منارجنبان» اصفهان بدنیا آمد. پس از طی دوران طفولیت به مدرسه رفت و تحصیلات خود را تا اخذ دیپلم متوسطه رشته ریاضی ادامه داد.
محمدجعفر بهمن ماه 1357 و اوج گیری قیامهای مردمی در دبیرستان تحصیل می نمود و در مبارزه علیه رژیم حاکم با فعالیت هایی ازقبیل پخش اعلامیه امام (ره) به همراه دوستانش شرکت می کرد.
پس از اخذ دیپلم متوسطه در روز پانزدهم بهمن ماه 1358 به خدمت سربازی اعزام و پس از طی دوره آموزشی اولیه در مرکز آموزشی بیرجند به گروه 44 توپخانه اصفهان منتقل گردید.
نصراصفهانی در گروه 44 باتوجه به روحیه مذهبی و انقلابی که داشت در فعالیت های انجمن اسلامی مرکزآموزش توپخانه شرکت و در این فعالیت با سرگرد صیاد شیرازی و دیگرافسرانی که با ایشان همکاری می کردند آشنایی پیداکرد.
با شروع جنگ در سال 1359،در همان ماه های اول به اتفاق چند نفر دیگر داوطلبانه تقاضای اعزام به جبهه نمود ودر روزهای اول حضور در منطقه عملیاتی سوسنگرد مجروح و به بیمارستان منتقل گردید.
در مهرماه سال 1360با انتصاب سرهنگ صیادشیرازی به فرماندهی نزاجا، دردفتر ایشان خدمت خود را ادامه داد.
بعد از گذراندن 18 ماه خدمت دوره ضرورت و شش ماه خدمت احتیاط در تاریخ 15/11/ 1360خدمت وی به پایان رسید، اما همچنان داوطلبانه به خدمت خود در دفتر فرماندهی نزاجا ادامه داد.
در زمان جنگ با اینکه مرکز توپخانه در اصفهان بود، اما وی رسته پیاده را برگزید و دوره مقدماتی را در لشگر 28 پیاده سنندج که در دو جبهه درگیر بود و از پر مخاطره ترین یگانها بود انتخاب کرد و به آن یگان منتقل و به عنوان فرمانده گروهان پیاده در خط مقدم جبهه مشغول بهخدمت گردید.
سال 1367 در یک عملیات رزمی درمنطقه مریوان و پنجوین عراق به شدت مجروح و به پشت جبهه منتقل گردید و در همین زمان به واسطه تک شیمیایی دشمن بعثی آلودگی شیمیایی نیز پیدا نمود.
سرانجام سال 1375 حال عمومی وی به واسطه مجروحیت و آلودگی شیمیایی از گذشته مجدداَ به وخامت گذاشت و بعد ازمدتی بستری شدن در بیمارستان و منزل و تحمل درد و رنج فراوان در 19 آبان ماه سال 1375 به خیل عظیم شهدا و مجاهدان راه اسلام پیوست.
انتهای پیام/
