براي من گريه و بيتابی نكنيد
زندگینامه شهید والامقام علی محمد امینیان آرانی از شهرستان اران و بیدگل :
على محمّد سال 1343ش در آران و در خانوادهاى مذهبى و كارگر به دنيا آمد.كلاس دوم راهنمايى بود كه انقلاب اسلامى به رهبرى امامخمينى قدسسره به اوج رسيد و محمّد هم در مسير انقلاب و تظاهرات عليه رژيم شاهى قرار گرفت.
با آغاز تجاوز رژيم بعثى عراق به سرزمين مقدّس اسلامى ايران در سال 1359ش، روح حماسى و غيرت محمّد هم آرام نداشت و بر آن شد تا در دفاع از كشورش قدم بردارد، لذا با آن سن و سال پايينش (هفده سال) اوّلين بار در روز پنجشنبه 1360/8/15 از طريق بسيج قم عازم مناطق جنگى اهواز شد و پس از گذراندن يك دوره ى آموزش فشرده به منطقه ى كوت شيخ، در حوالى شهر خرمشهر،اعزام گشت و بيش از 2/5 ماه درساحل كارون و اروندرود از ميهن اسلامى دفاع كرد .براى دومين بار در تاريخ 1360/8/9 براى آزاد سازى شهربستان عازم منطقه ى جنگى سوسنگرد شد. خودروى آنها در جاده ى اهواز ـ انديمشك تصادف كرد و چند تن از دوستان او شهيد و مجروح شدند ولى محمّد در عمليّات شركت كرد و در آن عمليّات از ناحيه ى صورت مجروح شد. محمّد از تاريخ 61/1/8 باز هم داوطلبانه براى مرتبه ى سوم براى آزادسازى خرمشهر عازم منطقه شد و بعد سازماندهى در تيپ هفت ولیعصر(عج) سپاه در مرحله ى دوم عمليّات، كه از جاده ى آسفالت اهواز- خرمشهر تا مرزهاى شلمچه وسعت داشت، شركت نمود و با موفّقيّت دشمن را از سرزمين اسلامى به پشت مرزهاى بين المللى عقب راندند. صبح روز بعد 1361/2/18، در پاتك دشمن به مواضع رزمندگان اسلام، در جنگ و گريز جانانهاى شركت كرد و بعد از آن عمليّات، ديگر اثرى از محمّد پيدا نشد و مفقودالجسد ماند.
وحش شاد، يادش گرامى و راهش مستدام باد.
متن کامل وصیت نامه شهید والامقام علی محمد امینیان آرانی از شهرستان اران و بیدگل :
بسم اللّه الرحمن الرحیم
به نام خداوند بخشنده مهربان
درود فراوان به رهبر انقلاب اسلامي ايران و با درود به شهيدان اسلام از هابيل تا ابراهيم و از ابراهيم تا امام حسين(ع) تا كربلاهاي غرب و جنوب ايران سخن خويش را آغاز مينمايم:
پس از عرض سلام: خدمت پدر و مادر بسيار عزيزم اميدوارم هميشه در راه خداوند مهربان گام برداريد و از او ميخواهم كه بر من نيز ثوابي از ثواب شهيدان عطا بفرمايد:
وصيتنامه برادر امينيان
يريدون ليطفعوا نورالله بافواههم و الله متم نوره و لو كره الكافرون
درود و صلوات خدا بر تو اي سرور و مولا و حبيب من اي رسولالله(ص) و تو اي راهنما و مشعل راه ما:
ما به نداي فرزند گراميت امام حسين(ع) كه ميگفت هل من ناصر ينصرني لبيك گفتم و دعوت او را اجابت كرديم و در همان راهي كه او پيموده ميرويم و راه او را ادامه ميدهيم و الگو و اسوه ما در اين راه آيتالله صدر است.
اما خانوادهام اكنون كه اين وصيتنامه را مينويسم تصميم گرفتهام كه در راهي قدم بگذارم كه بهترين برگزيدگان خدا پيمودهاند و در ضمن براي من گريه و بيتابي نكنيد براي كسي بايد گريه كه كرد كه به اين دنيا دلبستگي پيدا كردهاند و دنيا آنها را به خود جذب كرده است من از آنها نيستم كه برايم گريه كنيد از اين دنيا ميگذرم و چيزي را با خود نميبرم و بر رحمت خدا – خدا را سپاس ميگويم و تشكر ميكنم از نعمتهاي بيحد و حدودي كه خدا بر من ارزاني داشته چنانچه به ديگران – از بندگان خود عنايت فرموده پس نبايد ما نعمتهاي خدا را فراموش كرده و انكار كنيم.
چند سخن با پدر گرانقدرم: پدر عزيزم شما براي من خيلي زحمت كشيدي و بارها و بارها از خود كه گذاشتيد و به من افزوديد چه از نظر معنوي چه مادي البته براي تمام اعضاي خانواده اينطور بود ولي خدا مرا ببخشد كه چقدر از شما نافرماني كردم و شما را از خودم رنجاندم اميدوارم كه مرا حلال كنيد اگر چه شايد دير شده باشد.
پدرجان بعد از اين جسارتها از شما خواهشي دارم و آن اين است كه اگر تا به حال كمي هم به فكر دنيا بودهايد كه انشاءالله نبودهايد اصلاً به فكر آن نباشيد زيرا دنيا زود تمام ميشود و آنچه كه باقي و ماندني است آخرت است اميدوارم از من نرنجيد. اما وصيت بعدي با مادرم است: مادرجان شما هم مانند پدرم حق بزرگي بر گردنم داريد حقي كه با حرف نميتوان بيان كرد. ولي مادر من شما را خيلي زحمت دادم خواهشي كه از شما دارم اين است كه اول مرا حلال كن و دوماً اينكه راضي نيستم براي من گريه كنيد همانطور كه در اول وصيتم گفتم ديگر اينكه سوره (والعصر) را با معناي آن بخوانيد تا صبرتان زياد شود اگرچه مرگ من نبايد اصلاَ شما را ناراحت كند و بلكه بايد خوشحالتان هم بكند البته اگر من بين شهدا جا داشته باشم پس فقط برايم دعا كنيد كه خداوند مرا جزء شهدا قرار دهد.
پدر و مادر عزيزم، من اين را مايه ننگ ميدانستم كه چندين سال از پيروزي انقلاب ميگذرد و خانواده ما هنوز شهيد نداده است و سرشكسته و سرافكنده است و اين سند حمايت سرخ از انقلاب اسلامي را امضا نكرده است خدا را شكر كه به من شهادت نصيب كرد تا شما خجل نباشيد و هميشه در پيشگاه خدا سربلند باشيد.
در ضمن اي مادر عزيزم، اي مادر مهربانم دلم ميخواهد كه اگر جنازه به دست شما نرسيد و پيدا نشد هر وقت خواستي فاتحه بخواني بروي در بهشت زهرا و بر شهداي بزرگ همچون بهشتي، رجايي، باهنر و 72 شهيد و بزرگاني چون طالقاني فاتحه بخوان آنگاه بر جوانان شهيد چون همه آنها پسر تو مادر انقلابي هستند و تو مادر همه همه آن شهيدان.