ایران ما کربلا و هر روزش عاشورا است

زندگی نامه شهید والامقام محمد رضا اسماعیلی از شهرستان آران و بیدگل

محمدرضا سال 1348 در مزرعۀ محمد آباد ابوزید آباد در خانواده­ای مذهبی دیده به جهان گشود. از آنجا که اولین فرزند خانـواده بود بسیار مورد لطف و مهر پدر و مادر خود قرار می­گرفت. در اخلاق و خلق و خوی و خشرویی نمونه بود و تا سال پنجم دبستان را در زادگاهش تحصيل كرد. پس از آن به دلیل نبودن مدرسۀ راهنمایی در محمدآباد، جهت تحصیل به ابوزیدآباد در رفت و آمد بود و دورۀ راهنمایی را با موفقیت به پایان رسانید. پس از آن وارد دبیرستان شده و در رشتۀ تجربی ادامه تحصیل داد و تا آن موقع به کرات به بسیج مراجعه نموده و درخواست اعزام به جبهه کرده بود ولی به دلیل کمی سن موافقت نمی­شد، تا این که در سال 1367 موفق گردید برای اولین بار عازم جبهه­ های نبرد حق علیه باطل گردد و بالاخره در منطقه شلمچه به درجۀ رفیع شهادت نائل آمد. پیکر پاکش حدود 9 سال در کربلای ایران زیر آفتاب سوزان ماند و در سال 1376 به زادگاهش آورده شد و در گلزار شهداي محمد آباد به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش مستدام و پر رهرو باد

وصیت  نامه شهید والامقام محمد رضا اسماعیلی از شهرستان آران و بیدگل

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام بر مهدی موعود^(عج) و با سلام بر امام امت و خانواده‌های محترم شهدا.

و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون

غرض از مزاحمت بنده چند جمله‌ای به عنوان وصیت به خانواده‌ام و امت حزب‌الله است که به عرض می‌رساند.

 خدا را شکر می‌کنم که مرا در این برهه از زمان قرار داد که مدافع اسلام عزیز باشم و جان ناقابل خود را برای احیای اسلام عزیز فدا کنم و باز خدا را شکر می‌کنم که اگر در روز عاشورا نبودم که به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین(ع) پاسخ بدهم اکنون به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان خودمان خمینی بت‌شکن پاسخ می‌دهم اگر نبودم که با یزید زمان امام حسین مبارزه کنم اکنون با یزیدی در زمان خود مبارزه می‌کنم. بنده راهی را که انتخاب کرده‌ام با آگاهی کامل قدم در آن نهاده‌ام و می‌دانم که این راه راه سرخ حسین^(ع) است و تا آخر هم در این راه ثابت‌قدم باقی خواهم بود. به‌درستی که حسین^(ع) چراغ راهنما و کشتی نجات است و ما باید از او درس بگیریم و قدم در راه او بگذاریم. امت حزب‌الله اکنون که همه دنیا برای به زانو درآوردن ما بسیج شده است و به زانو درآوردن ما هم از بین رفتن اسلام است بر ماست که قیام کنیم و بر علیه آنها به جهاد برخیزیم که ان الجهاد من ابواب الجنه. جهاد دری از درهای بهشت است. ای کسانی که آرزو می‌کردید که ای کاش در روز عاشورا بودید و در صحرای کربلا امام حسین^(ع) را یاری می‌کردید اکنون بدانید که ایران ما کربلا و هر روزش عاشورا است پس برخیزید و حسین زمان‌تان را یاری کنید به‌سوی جبهه‌ها بشتابید که فردا دیر است اختلافات جزئی را کنار بگذارید و جنگ را به قول امام عزیزمان سرلوحۀ امورتان قرار دهید که مسأله اصلی جنگ است، دشمن شما را با این اختلاف جزئی سرگرم می‌کند و ضربۀ اصلی را می‌زند، هوشیار باشید مبادا این اختلافات در روحیۀ شما تأثیر بگذارد مبادا اختلاف در رأی موجب سوءتفاهم شما شود با یکدیگر مهربان باشید و به برادری رفتار کنید و بر علیه دشمنان سخت‌گیر باشید خداوند در قرآن کریم می‌فرماید محمد رسول‌الله الذین معه اشداء علی الکفار و رحماء بینهم محمد رسول خداست و کسانی که با او هستند با یکدیگر مهربانند و با کفار سخت‌گیر. شما اگر پیرو دین محمد^(ص) هستید با یکدیگر مهربان باشید و با دشمنان اسلام سخت‌گیر باشید. متأسفانه بعضی از ماها هم‌چون بر کشتی‌نشستگان بر دریای شب و روز شنا می‌کنیم ولی از خویشتن بی‌خبریم زمانی بیدار می‌شویم که کشتی عمرمان به ساحل رسیده باشد و طومار حیات ما درهم پیچیده باشد پس باید بیدار باشیم و مدافع اسلام عزیز باشیم. گوش به فرمان امام باشید مبادا او را تنها بگذارید که شعار می‌دهیم که ما اهل کوفه نیستیم امام تنها بماند به این شعار عمل کنیم و اکنون که فریاد می‌زند که به جبهه‌ها بشتابید باید روانۀ میدان شویم و اگر از این فرمان سرپیچی کنیم کم‌تر از کوفیان نیستیم، به قول امام عزیز امروز روز درنگ نیست امروز باید لباس دوستی دنیا را از تن درآوریم و لباس رزم بپوشیم و روانۀ میدان شویم.

پدر و مادرعزیزم خیلی باید ببخشید که من آن‌گونه که می‌بایست حق فرزندی را ادا کنم ادا نکردم. شما از رفتن من ناراحت نباشید و صبر داشته باشید که الصبر رأس الایمان شما باید افتخار کنید که چنین فرزندی داشتید و در راه حسین^(ع) تربیت کردید و قدم در این راه گذاشت شما در مرگ من گریه نکنید که با گریه کردن شما دشمنان اسلام خوشحال می‌شوند.

پدر و مادرعزیزم شما مرا حلال کنید که اگر حلال نکنید در روز قیامت نمی‌توانم پاسخ‌گوی زحمات شما باشم.

از برادرانم می‌خواهم که راهم را ادامه دهند و اسلحۀ به زمین افتادۀ مرا بردارند و از اسلام دفاع کنند.

از خواهرانم می‌خواهم که زینب‌گونه رفتار کنند و در مرگ من گریه نکنند.

شما مرا حلال کنید من برای شما نتوانستم برادر خوبی باشم. به هر حال مرا حلال کنید. از کلیه همشهریان و دوستان و فامیل‌ها می‌خواهم که اگر از من بدی دیده‌اند مرا حلال کنند و از معلمین محترم و همکلاسی‌های عزیز می‌خواهم اگر نارضایتی و ناراحتی از من دارند مرا حلال کنند.

خیلی باید ببخشید که مزاحم شدم به هر حال این وظیفه‌ای بود که می‌بایست انجام دهم.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار

خداحافظ

محمدرضا اسماعیلی

12/ 02/ 67