شهیدی که عطر شهادت را در شهر پراکنده کرد
به گزارش نوید شاهد اصفهان، احمدرضا فاتحی خوزانی در هفتمین روز از آبانماه سال ۱۳۴۲، در محلهی فتحآباد خوزانِ خمینیشهر، در خانوادهای متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش، عشقعلی، کارگر زحمتکش کارخانهی ذوبآهن اصفهان بود و مادرش، بانویی خانهدار که با عشق و ایمان، خانواده را گرم و صمیمی نگاه میداشت.
خانوادهی فاتحی ارادتی خاص به روحانیت داشتند. پدر احمدرضا با آیتالله اشرفی اصفهانی رابطهای نزدیک داشت و هرگاه ایشان به خمینیشهر تشریف میآوردند، به منزل آنها دعوت میشدند. پدربزرگ احمدرضا، حاج علیاکبر، مکبر مسجد محل بود و سابقهی دوستی دیرینهای با آیتالله اشرفی اصفهانی داشت. زمستانها زیر کرسی و تابستانها لب ایوان حیاط خانه، محفل گرم دیدار و گفتگوی آنها بود.
احمدرضا دوران کودکی را در دامان پرمهر خانواده سپری کرد و برای کسب علم و دانش، راهی دبستان چهارم آبان (شهید جلالی) شد. پس از طی دورهی ابتدایی، تحصیلات خود را در مقطع راهنمایی در مدرسهی اسلامی ادامه داد. در کنار تحصیل، برای کمک به معیشت خانواده، مدتی در یک نانوایی و سپس در کارگاه تولید کیف مشغول به کار شد. در محیط کار، با اخلاق نیکو و مردمداری، همواره مورد احترام و محبت همکاران و مشتریان بود و از کمک به دیگران دریغ نمیکرد.
با اوجگیری نهضت انقلاب اسلامی، احمدرضا نیز به خیل عظیم انقلابیون پیوست و در برپایی اعتصابات و تظاهرات مردمی نقشی فعال ایفا کرد. در سال ۱۳۶۰، در آستانهی اعزام به خدمت سربازی، با شور و اشتیاق فراوان به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خمینیشهر درآمد و پس از گذراندن دورههای آموزش نظامی، در مأموریتهای مختلف به خدمت مشغول شد.
او ابتدا به همراه جمعی از نیروهای سپاه خمینیشهر در منطقهی لردگان استان چهارمحال و بختیاری به انجام وظیفه پرداخت و سپس به عنوان نیروی واحد عملیات سپاه خمینیشهر در گشت ثارالله، در برقراری امنیت شهر ایفای نقش کرد.
احمدرضا در سال ۱۳۶۱ با دختری از خانوادهای مذهبی آشنا شد و در سال ۱۳۶۲، مراسم ازدواج آنها برگزار و زندگی مشترکشان در خانهی پدری آغاز شد.
پس از مأموریت لردگان، احمدرضا در جبههی میمک (ایلام) به خدمت مشغول شد و مدتی بعد در همان منطقه از ناحیهی صورت مجروح گردید. مأموریت بعدی احمدرضا شرکت در عملیات محرم بود. یدالله آقابابایی، یکی از همرزمانش، روایت میکند: در عملیات محرم احمدرضا را دیدم که لباس پاسداری به تن داشت و بسیار جدی و جذاب به نظر میرسید. آمبولانسی در اختیار داشت و زیر آتش دشمن مجروحان را به پشت جبهه انتقال میداد.
احمدرضا در آخرین مأموریت خود، در عملیات بدر، به عنوان فرمانده دستهی آرپیجیزن به نبرد با دشمن بعثی پرداخت. به گفتهی عبدالله فاتحی، دایی شهید: در عملیات بدر در 27 اسفند 1363 احمدرضا همراه دو نفر دیگر به تعقیب و شکار تانکهای دشمن رفتند و به شهادت رسیدند.
پیکر مطهر شهید احمدرضا فاتحی در منطقهی عملیاتی بهجای ماند و پس از سیزده سال، در تاریخ 1376/07/17، توسط گروه تفحص شناسایی شد و به خمینیشهر انتقال یافت. پس از تشییع باشکوه، پیکر مطهرش در گلزار شهدای امامزاده سید محمد به خاک سپرده شد تا مزارش، زیارتگاه عاشقان و دلدادگان راه ایثار و شهادت باشد.
شهید احمدرضا فاتحی خوزانی، اسوهی اخلاص، شجاعت و فداکاری بود. او با نثار خون پاک خود، درخت تنومند انقلاب اسلامی را آبیاری کرد و نام خود را در دفتر زرین شهدای والامقام، جاودانه ساخت. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
انتهای پیام/