شهادت دوبرادر کاشانی در عملیات والفجر 4
کاشان : شهادت همزمان دو برادر در عملیات والفجر 4
شهید محمدتقی علیزاده هفتم دیماه 1342 و شهید علینقی علیزاده سوم فروردین ماه 1346 در کاشان به دنیا آمدند .پدرشان زیلو باف بود و مادرشان خانه دار.
شهید محمدتقی پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و راهنمایی در کاشان وارد دبیرستان محمودیه کاشان شد.سال اول دبیرستان بود که جنگ تحمیلی شروع شد.سه ماه از جنگ گذشته بود که وی برای آموزش نظامی اقدام کرد.پس از طی آموزش نظامی ، زمستان 59 عازم مریوان شد .بعد از سه ماه به کاشان آمد. دوباره بهار سال 60 عازم جبهه شد و مدت سه ماه هم در جبهه گیلان غرب فعالیت کرد. برای بار سوم دوباره عازم مریوان شد و پس از گشت یک ماه و نیم برای ثبت نام در سپاه کردستان عازم سنندج شد.هشت ماه در قسمت آموزش نظامی سپاه فعالیت کرد .برای شرکت در عملیات بیت المقدس عازم جبهه شد و در این عملیات خدمه تفنگ 106 میلی متری بود .پس از آزادی خرمشهر با مجروح شدن از ناحیه شکم و صورت در بیمارستان شرکت نفت تهران بستری شد و بعد از ترخیص برای استراحت به کاشان برگشت.
محمدتقی پس از بهبود عازم سنندج شد .سال 61 با مراجعت به کاشان در سپاه کاشان به فعالیت ادامه داد .این بار فرورین ماه 62 از طرف سپاه کاشان عازم جبهه شد .وی در آخرین حضورش در جبهه 29 مهرماه 1362 در آغاز عملیات والفجر 4 که به عنوان پیک گردان امام محمد باقر (ع) وارد عملیات شده بود بر اثر برخورد با مین به شهادت رسید.
شهید علی نقی نیز پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و راهنمایی با ترک تحصیل مشغول بنایی شد .پس از مدتی در پرداخت قالی در بازار کاشان مشغول شد .تیرماه 1361 در بسیج ثبت نام کرد و پس از آموزش نظامی راهی جبهه شد و در عملیات رمضان شرکت کرد .
پس از بازگشت به کاشان در کارخانه ریسندگی و بافندگی کاشان مشغول به کار شد.پس از مدتی ، آذرماه 61، دوباره عازم جبهه شد و به عنوان دیده بان در قسمت توپخانه لشکر 14 امام حسین (ع) انجام وظیفه کرد.
در اعزام دوباره به جبهه با عنوان فرمانده دسته در عملیات والفجر دو شرکت کرد.در این عملیات هر دو پایش مجروح شد و در بیمارستان بستری شد.
پس از بهبود ، در حالی که هنوز پایش کاملا" خوب نشده بود به جبهه رفت . برای تشییع سردار شهید سیدمصطفی سیدحسن زاده به کاشان آمد و این آخرین حضور او در زادگاهش بود.ده ساعت در کاشان بود که برای شرکت در عملیات والفجر 4 به جبهه برگشت . تا اینکه 30 مهرماه 1362 ، چهار-پنج ساعت بعد از شهادت برادر، بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید در حالی که هنوز 17 سال بیشتر نداشت.
این دو شهید گرانقدر در گلزار شهدای دارالسلام کاشان مدفون هستند.
خداحافظی آخر :
29 مهرماه 1362 ،شب عملیات والفجر 4 حدود ساعت دوازده شب در حال حرکت به طرف دشمن بودیم .شهید محمدتقی که پیک گردان ما بود و برادرش شهید علی نقی که فرمانده یک دسته از گردان امام هادی (ع) به فرماندهی شهید خسروی بود، به هم برخورد کردند در حالیکه این دو برادر چند روزی در منطقه همدیگر را ندیده بودند.وداع و خداحافظی آنها و حلالیت طلبیدنشان از یکدیگر و سفارش های آنها به هم صحنه های دیدنی را به وجود آورده بود.
این دو برادر به همدیگر می گفتند قول بده اگر شهید شدی شفاعت مرا هم بکنی .با در آغوش گرفتن و بوسیدن هم ، از یگدیگر جدا شدند در حالی که در آن موقع هیچ کس و حتی خود آنها نمی دانستند تا چند ساعت دیگر در محضر خداوند سبحان یکدیگر را ملاقات خواهند کرد.
محمدتقی بعد از حدود سه ساعت از زمان خداحافظی در برخورد با مین و به فاصله 4-5 ساعت بعد علینقی با اصابت تیر به پیشانی به شهادت رسیدند.
(به نقل از همرزم شهیدان)
شاید یکی از این قبرها ها مال من باشد:
پس از شهادت سردار شهید سیدمصطفی سیدحسن زاده فرمانده اطلاعات عملیات لشکر 14 امام حسین (ع)،برای تشییع وی تعدادی از رزمندگان به کاشان آمده بودند که بعد از تشییع و یک شب ماندن در کاشان به جبهه برگشتند.شهیدان محمدتقی و علینقی علیزاده نیز در این مراسم حضور داشتند .در آن ایام همیشه تعدادی قبر در گلزار شهدای دارالسلام آماده می کردند .من(برادر شهید) به اتفاق محمد تقی بالای قبرهای آماده ایستاده بودیم و حرف می زدیم .در بین صحبتها محمدتقی به حدود قبری که بعدا" محل دفنش شد اشاره کرد و گفت خدا را چه دیدی ، شاید یکی از این قبرها مال من باشد.
