اولين موضع امام خميني(ره) در قبال پيشنهاد آتش بس

اولين موضع امام خميني(ره) در قبال هر نوع پيشنهاد آتش بس، شناخت متجاوز و پرداخت غرامت بود. امام در ديدار با حبيب شطي، دبير كل كنفرانس اسلامي كه در اواخر مهر ماه سال 1359 صورت گرفت، پيرامون متجاوز بودن عراق فرمود :
دولت ها اگر چنانچه مي خواهند عملي بكنند و صلح و صفا باشد،بايد آن كسي را كه مهاجم بوده بغي كرده است با او قتال كننده تا اينكه برگردد به امر خدا و برگشتن به امر خدا، اين نيست كه از كشورما بيرون برود، بلكه بايد خسارت مالي ايران را جبران كند... ما يا كسي دعوا نداريم ليكن خسارت ايران و عراق را مطالعه مي كنيم.
امام خميني(ره) بارها تا پايان جنگ ايران بر اين موضوع تاكيد داشت. در سال 1365 نيز اين موضع با بيان ديگري مطرح شد و امام حتي آتش بس را پذيرفت، ولي به شرطي كه مساله متجاوز مشخص شود. آقاي لاريجاني، قائم مقام وزارت خارجه در سال هاي جنگ، در اين باره چنين توضيح مي دهد :
به رغم تجاوز ارتش عراق كه ايران قرباني اصلي اين اقدام بود- دولت اين كشور با مانورهاي سياسي و حمايت رسانه هاي غربي به دروغ صلح طلب معرفي مي شد.حدود دو،سه سال قبل از پايان درگيري ها، در جمع آيت الله خامنه ا ي و آقاي هاشمي و دكتر لاريجاني مساله اي براي خروج از موضع انفعالي طرح مي شود.اين در شرايطي بود كه قسمت هايي از خاك عراق در تصرف جمهوري اسلامي ايران بود.نتيجه اين نشست آن بود كه ايران پيشنهادهايي را كه جوامع بين المللي براي آتش بس ارائه مي دهند،رد نكند. اين موضوع خدمت امام مطرح شد و ايشان گفت :
آتش بس ضروري است، منتهي بايد مساله مشخص شود و آن اينكه مسئول تجاوز معرفي شود كه چه كسي به ايران تجاوز كرده است. بعد از آن ما آتش بس را قبول مي كنيم، آتش بس كه بد نيست.



منبع : كتاب اولين هاي دفاع مقدس؛ محمد خامه يار