پاسدار شهيد حميد موسي پور گیلانی/ عدم وحدت باعث هلاکت و نابودي مي شود

نویدشاهدگیلان:  شهيد حميد موسي پور در 10 تير 1341 در بخش رحيم آباد متولد گرديد، دوران ابتدايي و راهنمايي را در مدارس اين بخش بپايان رسانيد. او بسيار باهوش و زرنگ بود و سالهاي تحصيلي را با موفقيت قابل توجهي به اتمام مي رسانيد. بعد از خاتمه مراحل راهنمايي جهت ادامه تحصيل در رشته رياضي فيزيک به باختران و سپس وارد شهرستان چالوس گرديد. در اواخر سال 58 بعنوان پاسدار يار به واحد پاسداران انقلاب اسلامي شهرستان نوشهر راه يافت.

پس از اخذ گواهينامه ديپلم در رشته مذکور به وجود خويش در سپاه مصمم تر شد وي علاقه خاص به سپاه داشت و ارزش بخصوصي به فلسفه پاسداري قائل بود چرا که اين ارگان را به عنان يکي از فعال ترين و حساسترين سازمان انقلابي مي دانست و کماکان به پيروي از امام عزيز معتقد بود که اگر سپاه نبود کشور هم نبود. او در انجام کارهايش استوار و ثابت قدم بود و هرگز راه ستمي و تنبلي را در پيش نمي کشيد.
او هميشه خواهان وحدت و يگانگي بود و عدم وحدت را هلاکت و نابودي مي دانست. از خدا مي خواست که همه ي مسلمين متحد وار زندگي نمايند تا هيچ گونه گزند و آسيبي به اسلام نرسد. حميد مقلد امام بود و ديگران را به تقليد از ايشان دعوت مي نمود . معتقد بود که در همه ي امور اعم از سياسي و مذهبي و اجتماعي بايد و بايد گوش به فرمان امام بود و راه او را که همان راه امامت و نبوت است ادامه داد و پيروي نمود .
عقيده اش در مورد جنگ هم درست همان عقايدي بود که امام بزرگوار دارد . از اين رو جنگ را ، ستيز ميان حق و باطل مي دانست . و در اکثر نامه هايش اين مساله را با ذکر جمله اي از امام بنحوي بيان مي کرد . وي سه بار مطابق ميل و اراده خويش عازم جبهه حق عليه باطل گرديد و سرانجام ضمن انجام سومين ماموريت در تاريخ 12دی 1360  در منطقه اي بنام شوشمير يکي از قسمت هاي شهرستان پاوه عاشقانه و آگاهانه به لقاءالله پيوست. و در همان ديار هم و در همان ديار هم پيکر پاکش به خاک سپرده شد .  

قسمتی از وصیت نامه شهید حمید موسی پور: خدايا به پدران و مادران شهيدان راه اسلام ايمان و علم و نظري بيشتر عنايت بفرما تا در نتيجه اش صبر پيشه گيرند. خدايا علم و بينش همه مسلمين بيفزا تا حق خوب را از بد بشناسند و شيطان را و راه او را از راه خدا باز شناسند و بدام پر خطرش گرفتار نيايند. يا رب ارحم عبدك الضعيف.
آري مادر گراميم اي مهربان ترين كسان نسبت به من تو هم مانند مادران شيردل ايران و اسلام در قرباني من صبر پيشه ن و از خدا طلب آمرزش نما كه ذكر خدا آرام بخش قلوب مومنين و مومنات است. مادرم حلال كن شيرت را برايم و عفو كن مرا اگر نتوانسته ام زحماتت را در دنيا جبران نمايم اما اگر خدا اين هديه را از شما بپذيرد اندكي از زحماتش را توانسته ام در آخرت جبران نمايم و اميد است پذيرا باشيد. پدر عزيزم در زندگي سختي بسيار كشيدي كه من اندكي از آن را آگاهم پس تو نيز همچون مادرم حلال كن و بر من ببخشاي و زحمات بي عوضت را از خدا خواهانم كه عوضش را بشما در دنيا و آخرت بدهد.خواهرانم و برادرم اگر خطايي  و اشتباهي از من ديديد عفو نمائيد كه انسان خطا كار است و من نيز در گروه آنان بشما مي گويم به همه مي گويم به برادران و دوستان فاميل كه اگر سعادت شهادت پيدا كردم برايم آنگونه گريه نكنيد كه صدايتان صداي  شيونشان بگوش كسي برسد آري كه اين عمل روحيه دشمن را قوي و عكس اين را بر روحيه دوست مي آورد خواهران و برادرم از من به شما نصيحت جديت و سعي در شناختن هر چه بيشتر الگوي انقلاب امام بكنيد و هرگز قدمي از خط او و راه او كج ننهيد كه اين امر خداي ناكرده به سرنوشت كساني مي رسد كه خود بهترمي دانيد و قرآن را اين كتاب زندگي و سرنوشت را مرتب بخوانيد و مهمتر از آن بيانديشيد و تفكر كنيد كه اين اجراي فرمان خدا خواهد بود. باز مي گويم تا آنجا كه مي توانيد در هديه كردنم نگران نباشيد و غمگين كه اين بهترين روش اداي امامت خدا است.