شهید "یحیی درویشی"میگوید: صفیر گلوله آخرین علائم حیات را از مجروح دیگری که در کنارم بود گرفت ولی خواست خداوند بود که باید بمانم تا حکایت مظلومیت شهیدان را بگویم و بعد از دور شدن نیروها ی دشمن از میان نیزارها خود را به سوی نیروهای خودی رساندم.

به گزارش نوید شاهد اصفهان: شهید یحیی درویشی، ششم تير 1342، در شهرستان فریدن چشم به جهان گشود. پدرش محمدآقا، بيکار بود و مادرش پرگل نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. سال1362 ازدواج کرد. به عنوان  پاسدار در جبهه حضور يافت. سيزدهم مهر 1362، در مریوان بر اثر شکنجه منافقين شهيد شد. مزار او در گلستان شهدای اصفهان واقع است.


صفیر گلوله

در خود درد شدیدی احساس کردم و گرمی خون را بر روی تنم حس نمودم نگاه کردم مجروح شده بودم در میان نیزار ها مجروحان و شهدایی را دیدم علی عمرو محمد کدخدایی و محمود پهلوان نژاد در همین اوضاع صدای چکمه دژخیمان بعثی را شنیدم که آمده بود تا آخرین نفسها ی بودن را در گلو خفه کند نزدیکتر شد نفس را در سینه حبس کردم صدای گلوله آمد اما عزیزی که آن طرف تر من زمان زیادی در خون غلتیده و  زجر کشیده بود را با شلیک آخرین گلوله به شهادت رساند مطمئن شدم که مامور تیر خلاص است بالای سرم آمد مثل یک جنازه بی حرکت خود را نشان دادم خون جراحاتم تمام صورت و سینه را گرفته بود لحظه ای به من خیره شد و بعد از کنار من دور شد و صفیر گلوله آخرین علائم حیات را از مجروح دیگری که در کنارم بود گرفت ولی خواست خداوند بود که باید بمانم تا حکایت مظلومیت شهیدان را بگویم و بعد از دور شدن نیروها ی دشمن از میان نیزارها خود را به سوی نیروهای خودی رساندم.

منبع: بنیاد شهید منطقه دو اصفهان  

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده