وصیت‌نامه شهید«غلام‌حسین حامدی»
شهید غلام‌حسین حامدی در بخشی از وصیت‌نامه خود نوشت: «ای كسانی كه ايمان آورديد به خدای متعال، از كارهای ناپسند دوری كنيد و دل از اين دنيا بكنيد؛ چرا كه اين دنيا زودگذر است و پلی است برای رسيدن به آخرت.»

 

نوید شاهد: شهید«غلام‌حسین حامدی» فرزند«علی»، 1 مهر‌ماه 1343 در آبادان دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 27 مهر‌ماه 1360 در منطقه عملیاتی بانه بانه به فیض شهادت نائل آمد. وصیت‌نامه شهید حامدی را می‌خوانیم.

 

شهید غلام حسین حامدی

بسم الله الرحمن الرحيم

الَّذينَ آمَنوا وَهاجَروا وَجاهَدوا في سَبيلِ اللَّهِ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم أَعظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ ۚ وَأُولٰئِكَ هُمُ الفائِزونَ

آنان كه ايمان آوردند و از وطن هجرت گزيدند و در راه خدا به مال و جان جهاد كردند آنها را نزد خدا مقام بلندی است و آنان رستگاران دو عالمند.

نصيحت می‌‌كنم همگی شما را! ای كسانی كه ايمان آورديد به خدای متعال، از كارهای ناپسند دوری كنيد و دل از اين دنيا بكنيد؛ چرا كه اين دنيا زودگذر است و پلی است برای رسيدن به آخرت.

همان‌طور كه هر قفلی كليدی دارد، برای رسيدن به دروازه عبوديت الله حتما  كليدی وجود دارد و حتما همگی می‌دانيد چه راهی است. همان راهی كه پيامبران و ائمه اطهار ما را دعوت كردند، راهی به سوی الله است.

مختصری درباره زندگی خودم:

من سال 1341 در شهر آبادان به دنيا آمدم. مرا در سن 7 سالگی به مدرسه فرستادند، چند ماهی از درس خواندنم نگذشته بود كه پدرم درگذشت، بعد از درگذشت پدر وضع مالی ما رو به وخامت رفت اما همچنان درسم را ادامه دادم. بعدها مجبور شدم به اهواز بروم و يک سال بعد انقلاب شروع شد، ما هم تقريباً می‌‌شود گفت در آن نقش مهمی داشتيم. جنگ تحميلی شروع شد و ما را آواره شهر به شهر كرد ولی من هميشه دنبال يک هدف مشخص بودم و آن آمدن در يک نهاد انقلابی بود كه به آرزوی خود رسيدم. اين مختصری از زندگی خودم بود.

بیشتر بخوانید: سلوک بندگی در وصیت شهدا

در اينجا چند نصيحت كوچک می‌كنم:

خواهرانم! نماز پايه و ستون دين و نشانه مسلمان بودن است. حضرت علی(ع) و در جای ديگر امام رضا(ع) به آشنایان خود نصيحت می‌كنند كه هرگز نماز را سبک نشمريد كه من در آخرت شما را شفاعت نمی‌كنم، پس بدانيد نماز دری از درهای بهشت است و يا به سوی سعادت.

شيون مكن مادر، در مرگ خونبارم/ بگذر ز من ديگر، شوق خدا دارم

مادر! اگر سعادت مرا می‌خواهی به آرزوی خودم رسيدم پس دل از من بكن، تو را به خدا گريه و زاری مكن كه روحم شكسته و خسته می‌شود، تقاضا و خواهش من همين است.

از تمام فاميل و آشنايان تقاضا دارم مرا حلال كنند.

مادر جان! تو را به خدا مرا حلال كن.

والسلام عليكم و رحمه‌الله و بركاته

غلام‌حسين حامدی

خدايا، خدايا! تا انقلاب مهدی خمينی را نگهدار

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده