شهادت، میلادی در تاریخ است
به گزارش نوید شاهد، شهید «علــی امجــدی»، 25 اسفندماه 1331 دیده به جهان گشود. این شهید والامقام در 14 تیرماه 1361 به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید امجدی را می‌خوانیم.
بسم رب الشهداء و الصديقين و الصالحين
ياران همه در خاک رفتند، برخيز نماز خون بخوانيم
شهادت، ميلادی در تاريخ انسان و هجرت، ميلادی در جغرافيای او، هجرت برای شهادت. 2 ميلاد شكوهمند در يک زمان. اين راه مقدس را با چشمانی باز و ضميری آگاه برگزيده‌ام، حس می‌كنم اين آخرين مأموريت من باشد؛ زيرا حلاوت جام مطبوع شهادت را درک می‌كنم و هيچ‌گونه آرزوی جز شهادت ندارم؛ شهادتی كه راه را برای نجات ديگر هم‌كيشان هموار نمايد و اثری مثبت در پيروزی انقلاب و اسلام دربرداشته باشد. به هر حال اگر شايسته اين موهبت عظيم الهی باشم، از آن من خواهد شد و از شما خواهشم اين است كه در مرگم يعنی در واقع شهادتم بی‌تابی نكرده و با روحيه‌ای بسيار عالی و اتكا به ايمانتان الگو و نمونه‌ای برای پدر و مادرهای ديگر باشيد. خداوند اجرتان دهد كه صبر را پيشه خود خواهيد كرد.
اين وصيت‌نامه را در حالی می‌نويسم كه چند لحظه بيشتر به حمله باقی نمانده، البته ما يقين داريم امدادهای غيبی خداوند ما را ياری خواهد كرد و اميدوارم فرمانده عزيزمان حضرت مهدی(عج‌الله) در اين عمليات ما را رهبری فرمايند، البته من به همراه آنكس كه رو به سوی حق گردانيده، به نبرد با كسانی كه از حق رو گردانيده‌اند می‌روم ... اگر به افتخار شهادت كه همان فوز عظيم است، نائل شدم نمی‌گويم كجا دفنم كنيد؛ چون نمی‌دانم كجا قسمت باشد، ولی مطمئن باشيد به ميهمانی امام حسين(ع) خواهم رفت و سلام شما را به مولا خواهم رساند. از شما می‌خواهم در مقابل سختی‌ها و مصايب صبر را پيشه خود سازيد و به خدا توكل كنيد كه «آن الله يحب المتوكلين.»
توصيه من به شما اين است هرچه می‌توانيد برای من دعا كنيد، زيرا شديدا به دعای شما محتاجم. من هم برای همه شما دعا می‌كنم و انشاء الله خداوند اجر اين همه زحمات شما را كه فقط برای رضای او انجام می‌دهيد را قبول و قرين رحمتش فرمايد.
علی امجدی 1360/9/6
