هنر اهل بیت (ع)؛ سیری در باورهای رزمندگان اسلام
به گزارش نوید شاهد اصفهان، چگونه است که با حضور در سرزمین عشق و نور سبک بال می شویم، چرا در این وادی دل هایمان کربلایی می شود و چرا یاد شهدا و یاران نشان قلب هایمان را سرشار از شور و عشق عاشورایی می کند؛ کتاب «هنر اهل بیت (ع)» نشان گر افق های ضلال و نورانی دلاورانی است که رستگار و ماندگار شده اند. این اثر نسل های پس از جنگ را با سیره، اندیشه و انگیزه آسمانی مردان بی ادعا آشنا می سازد و از برکات پیروی امام عاشورا و از منبع غنی تغذیه تاریخ مان سخن می گوید.
سیدحسن منتظرین نویسنده این کتاب در این اثر که برای نخستین بار سال 1390 و در سال 97 به چاپ پنجم خود رسید با بیان مطالب موثق و قابل اطمینان حقایق جنگ را از زبان کسانی که بهترین دور عمر خود را در جبهه‌ها سپری کردند، ماهیت و محتوای جنگ را به خواننده می‌شناساند. در حقیقت مجموعه حاضر سندی است برای زنگارزدایی و رفع تحریفاتی که در سال‌های پس از جنگ به پیشکسوتان خون و شهادت روا شد و نیز نشان از راه و رسم مردانی می‌دهد که چراغ راه عاشورائیان در دهه‌های دورتر گردیدند. آشنایی با این مهم به عهده روحانیون بود که نیروها را با سنت‌های الهی و معارف اهل‌بیت (ع) آشنا می‌کردند.
نویسنده در این کتاب به واسطه نقل سخنانی از امام خمینی(ره) درباره ماهیت و محتوای جنگ تحمیلی، وصیت‌نامه شهدای جنگ و خاطرات رزمندگان و آزادگان دوران دفاع مقدس، به تبیین ماهیت و محتوای فکری و اعتقادی رزمندگان در طول جنگ پرداخته است. این باز روایی در قالب پانزده فصل و به تفکیک موضوع تنظیم شده است. از موضوعات مورد توجه در این فصل‌ها می‌توان به مبانی معنوی، ویژگی‌های رزمندگان، تمسک و توسل رزمندگان به اهل‌بیت(ع)، نماز، غفلت و... اشاره کرد. شایان ذکر است در پانوشت هر روایت، نام راوی ذکر شده است که از میان آن می‌توان: شهیدان «باکری، مصطفی ردانی‌پور و حاج محمود جان‌نثاری» را نام برد.
دامنه مستحبات در جای جای زندگی بچه‌ها جریان داشت: غذا خوردن با نام خدا شروع می‌شد و نمک اولین خوراک بود. آب خوردن نشسته در شب، مسواک زدن و شانه کردن در همه وقت؛ به طوری که غالباً در خطوط مقدم و حتی شب‌های عملیات نیز شانه و مسواک به همراه داشتند. استفاده از عطر هنگام نماز. انجام تعقیبات بعد از نمازها به خصوص تسبیحات حضرت زهرا (س). خواندن نمازهای نافله، مخصوصا نماز شب. انجام غسل‌های مستحبی به ویژه غسل جمعه. استفاده از انگشتر خصوصاً عقیق. بستن عقد اخوت با همدیگر در عید غدیر. دائم‌الوضو بودن و اهتمام به آن قبل از خواب و یا عملیات‌ها. خواندن سوره واقعه قبل از خواب و ... . و خلاصه هر جا حدیث و روایتی می‌دیدند یا می‌شنیدند گویا این سخن معصوم برای آنها گفته شده و آنها اولین مخاطب آن هستند. برای همین مقید بودند به آن عمل کنند و این نشان از روح تسلیم و انقیاد آنان در برابر اهل‌بیت (ع) داشت.
انتهای پیام/
