نویدشاهد - در بخشی از وصيت‌ نامه‌ي‌ اين‌ «محمدابراهيم‌ ادبي‌ مهذب»، انعكاس‌ عشق‌ و اشتیاق او نسبت‌ به‌ اهدافش‌ را اين‌ گونه‌ مي‌بينيم‌: «...پدر و مادر عزيزم‌، آنطور كه‌ شما اطلاع‌ داشتيد، هدفي‌ جز به‌ ثمر رسيدن‌ انقلاب ‌اسلامي‌ كه‌ كاري‌ به‌ سوي‌ خداست نداشته‌، پس‌ آن‌ چيزي‌ را كه‌ در راه‌ خدا مي‌دهيد، استقامت ‌داشته‌ باشيد كه‌ شهيدان‌ زنده‌اند و پيش‌ خداي‌ خود روزي‌ مي‌خورند».

شهيدان‌ زنده‌اند و پيش‌ خداي‌ خود روزي‌ مي‌خورند

به گزارش نویدشاهدگیلان؛ شهيد «محمدابراهيم‌ (امير) ادبي‌ مهذب» فرزند اسحاق‌ به‌ سال‌ 1343در خانواده‌اي‌ مذهبي‌ تولد يافت‌. اين‌ شهيد بزرگوار، پس‌ از طي‌ دوران‌ كودكي‌ وارد مدرسه‌ شد و پس‌از گذراندن‌ مقطع‌ ابتدايي‌ و راهنمايي‌، تا سال‌ سوم‌ نظري‌ در رشته‌ي‌ فرهنگ‌ و ادب‌ به‌ تحصيل‌ ادامه‌داد. بعد از پيروزي‌ انقلاب،‌ به سان‌ ديگر برادران‌ خود به‌ عضويت‌ بسيج‌ فومن‌ درآمد و مدتي‌ را در اين‌ نهاد بسر برد و در آن‌ به‌ فعاليت‌هاي‌ مختلف‌ پرداخت‌. به‌ مسائل‌ ديني‌ و مذهبي‌ آگاه‌ بود و به ‌نماز و مسجد اهميت‌ مي‌داد. رفتاري‌ عالي‌ و گفتاري‌ سنجيده‌ داشت و همواره‌ به‌ شهادت‌ عشق‌ مي‌ورزيد. از روي‌ علاقه‌ و عشقي‌ كه‌ به‌ جبهه‌ داشت‌ و همچنين‌ احساس‌ مسئوولیتی كه‌ در رابطه‌ با دفاع‌ از ميهن‌ مي‌كرد، داوطلبانه‌ به‌ جبهه‌هاي‌ نور عليه‌ ظلمت‌ رهسپار مي‌شد. علاوه بر این به فوتبال علاقه داشت و در تیم جوانان میثم در پُست دفاع آخر نیز بازی می‌کرد.همزمان در تابستان‌ها در طرحی که برای تربیت دبیران ورزش مدار گذاشته شده بود شرکت می‌کرد و دوره‌های کلاسیک مربی گری را نیز طی می‌نمود

اين‌ شهيد ارجمند، زندگي‌ را جز شور و عشق‌ به‌ اسلام‌ و مسلمين‌ نمي‌ديد و با وسعت‌ نظر و جذبه ی بسيار بالاي‌ خود، دوستان‌ زيادي‌ در نقاط‌ مختلف‌ داشت‌. در يكي‌ از عملیات‌ها در جبهه‌، جانباز گرديد و از ناحيه‌ي‌ چشم‌ و پا مجروح شد، ولي‌ همچنان‌ به‌ جبهه‌ و جنگ‌ با دشمن‌ عشق داشت‌. پس‌ از شنيدن‌ شهادت‌ يكي‌ از بهترين‌ دوستان‌ خود به‌ نام‌ شهيد محمود فلاحتي‌، سر از پا نمي‌شناخت‌، تا اينكه‌ روزي‌ با ارتباطي‌ كه‌ با دوستان‌ خود در جبهه‌ داشت‌، شنيد كه‌ قرار است‌ عملياتي‌ صورت‌ گيرد، از این رو خود را به‌ منطقه‌ جنگي‌ جزيره‌ مجنون‌ رسانيد و با يكي‌ از گروهان‌ها به ‌صورت‌ داوطلب‌، به عنوان بي‌سيم‌چي‌در اسفندماه1363 در عملياتي‌ موسوم‌ به‌ «بدر» شركت‌ نمود و سرانجام‌ دردوازدهم‌ اسفندماه‌ همان‌سال‌ در اين‌ عمليات در جزيره‌ مجنون‌ به‌ آرزوي‌ ديرينه‌ ی خود که همانا شهادت‌ بود، رسيد و با اين‌ دنياي‌ فاني‌ وداع‌ كرد. شهيد ادبي‌، به سان‌ ديگر برادران‌ شهيد خود، راه‌ صلاح‌ و فلاح‌ را پيمود و به‌ ريسمان‌ خداوند چنگ‌ زد. او از جمله‌ كساني‌ بود كه‌ راهيان‌ صراط مستقیم ،آمرون‌ به‌ معروف‌ و ناهيان‌ از منكر و پرچمدار ايمان‌، ايثار، شهامت‌ و در نهايت‌، شهادت‌ بودند. روحش‌ شاد و راهش‌ مستدام‌ باد.

در بخشی از وصيت‌ نامه‌ي‌ اين‌ شهيد، انعكاس‌ عشق‌ و اشتیاق او نسبت‌ به‌ اهدافش‌ را اين‌ گونه‌ مي‌بينيم‌: «...پدر و مادر عزيزم‌، آنطور كه‌ شما اطلاع‌ داشتيد، هدفي‌ جز به‌ ثمر رسيدن‌ انقلاب ‌اسلامي‌ كه‌ كاري‌ به‌ سوي‌ خداست نداشته‌، پس‌ آن‌ چيزي‌ را كه‌ در راه‌ خدا مي‌دهيد، استقامت ‌داشته‌ باشيد كه‌ شهيدان‌ زنده‌اند و پيش‌ خداي‌ خود روزي‌ مي‌خورند».

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده