متکی به لطف پروردگار و قدرت بی‌پایان او بود
به گزارش نوید شاهد اصفهان، شهید ولی اله کربلائی اول فروردین ماه سال 1343 در شهرستان جوشقان و کامو از توابع کاشان اصفهان به دنیا آمد.
هزینه‌های زندگی
دوره تحصیلی ابتدایی را در کامو و دوره راهنمایی را در جوشقان گذراند و سپس برای یافتن کار مناسب و کمک در تامین هزینه‌های زندگی به تهران رفت و در شغل نقاشی ماشین مشغول به کار شد.
امیدوار به لطف و رحمت الهی
ولی‌اله به نماز و عبادت اهمیت خاصی می داد و همیشه تلاش می کرد تا نمازش را اول وقت بخواند و فرائض دینی خود را به موقع انجام دهد. احترام خاصی برای والدینش قائل بود و سعی در شاد کردن آنها داشت. رئوف و مهربان بود و به فقرا و نیازمندان تا حد توان کمک می کرد. همیشه به لطف و رحمت الهی امیدوار و متکی به لطف پروردگار و قدرت بی پایان او بود.
موفق به کسب رضایت خانواده
با شروع جنگ تحمیلی، دائما" در فکر حضور درجبهه بود. هر بار که موضوع را با خانواده در میان گذاشته بود با مخالفت آنها روبه رو میشد. خانواده او با شناختی که از وی داشتند مطمئن بودند با رفتن وی به جبهه نباید منتظر برگشتش باشند و او حتما به خیل شهدا خواهد پیوست. ولی در نهایت، ولی اله موفق به کسب رضایت آنها شد.
راننده تانک
خودش را به حوضه نظام وظیفه معرفی کرد. پس از گذراندن دوره آموزش سه ماه در پادگان لویزان تهران، به لشکر 21 حمزه پیوست و عازم اهواز شد. از اهواز به اندیشمک فرستاده شد و پس از سه ماه از آنجا به خط مقدم جبهه رفت و به عنوان راننده تانک خدمت کرد.
ترکش خمپاره
در مدتی که در جبهه حضور داشت چند باری بر اثر ترکش زخمی شد و هر بار پس از بهبود دوباره به جبهه رفت تا اینکه سرانجام دوم تیرماه 1364 بر اثر ترکش خمپاره در جزیره مجنون به شهادت رسید و در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
منبع بنیاد شهید و امور ایثارگران کاشان
